Kortom, de oppositie tegen de kandidatuur van Elbers is geen kwestie van foute meningen die niet langer een plaats zouden krijgen. Zoals Van Grieken is ook Elbers door niemand gedwongen te zeggen wat hij wou zeggen of verplicht geweest te verzwijgen wat hij per se kwijt moest. Beiden hebben zonder enige dwang zelf de megafoon ter hand genomen en zichzelf in de schijnwerper geplaatst, de een om zich tegen homofobie te keren, de ander om openlijk homofoob te zijn. Censuur of politieke correctheid kwamen daar niet aan te pas en dit is boven alles een bewijs dat alle opinies in de publieke ruimte een plaats krijgen.
Wat Elbers vindt over transgenders heeft hij luid mogen verkondigen. Een combinatie van zijn opruiend publiek standpunt en Van Griekens pleidooi tegen homofobie is onhoudbaar. Dat het Vlaams Belang deze kandidatuur intrekt, is daarom een goeie zaak. Dat de partij alsnog Calimero speelt, is een pijnlijk doorzichtige poging om zichzelf hieruit te redden en vooral een impliciete toegift over de fout die ze hierin heeft gemaakt. Wie de megafoon zelf ter hand neemt, moet beseffen dat de echo lang nagalmt.
続きを読みます https://news.google.com/__i/rss/rd/articles/CBMiTmh0dHBzOi8vd3d3LnZydC5iZS92cnRud3MvbmwvMjAyMS8wMy8xNS9vcGluaWUtaWduYWFzLWRldmlzY2gtb3Zlci1qZWYtZWxiZXJzL9IBAA?oc=5
0 件のコメント:
コメントを投稿