Tienduizenden vast in modder op Burning Man, maar deze Belg maalt er niet om: 'We zitten hier goed' - De Morgen

AchtergrondBurning Man

Burners bij een regenboog boven de overstroomde playa van Burning Man.Beeld AFP

Burning Man, geen festival maar ‘een tijdelijke gemeenschap’ in de Amerikaanse woestijn, eindigt dit jaar in een grote modderpoel. Tienduizenden bezoekers zijn gestrand. ‘Het mag een beetje onaangenaam zijn, maar dit vindt niemand leuk.’ Hoewel.

“Burning Man legt de lat hoog voor het creëren van een gemeenschap onder extreme omstandigheden”, zo staat het op de officiële website. Niemand kan zeggen dat hij niet was gewaarschuwd, maar die extreme omstandigheden zijn dit jaar toch net iets anders. De Brandende Man is plots de Verzopen Man.

Volgens de organisatie viel er in Black Rock, de thuisbasis in Nevada, in de nacht van vrijdag op zaterdag evenveel regen als anders in twee of drie maanden. Wat normaal een snikhete, stoffige woestijn is, met temperaturen rond 40 graden, is nu veranderd in een modderpoel.

Het betekende dat tot wel 70.000 bezoekers vastzaten in de woestijn. De organisatie van Burning Man verwachtte dat ze maandag dan toch hun uittocht zouden kunnen inzetten. De twee slotakkoorden van het ‘festival’, de verbranding van een metershoge houten figuur en de verbranding van een kapel, werden eveneens uitgesteld tot maandagavond.

“Het concept is natuurlijk wel dat je naar een plek gaat die niet geschikt is voor de mens”, zegt StuBru-presentator Stijn Van de Voorde, die enkele jaren geleden een driedelige documentaire draaide over Burning Man. “We hebben toen ook twee dagen zoveel stof en wind gehad dat we niet buiten konden. Het is dus een bewuste keuze om die grenzen op te zoeken, en het mag een beetje onaangenaam zijn, maar zo veel regen vindt niemand leuk.”

Hoewel. Ricardo Martínez Herrera is een Mexicaan die al tien jaar in Brussel woont en werkt, en samen met zijn Belgische partner voor het eerst Burning Man bezoekt. Hij moet lachen als we hem confronteren met de onheilsberichten.

“We zitten hier goed. We kregen net pizza van de buren. Hier is nog genoeg eten, en vooral genoeg drank. De regen is natuurlijk wel vervelend. Het is niet zo dat we kniehoog in de modder staan, maar het stof waaruit deze woestijn bestaat, verandert door de regen in een soort cement dat overal aan vastkleeft en alles loodzwaar maakt. De wegen zijn in verschrikkelijke staat en auto’s staan geblokkeerd.”

Herrera is een van de 70 kunstenaars, en de enige uit ons land, die is gekozen om een kunstwerk tentoon te stellen op Burning Man. Herrera heeft geen vlucht te halen en denkt nog niet aan vertrekken. “Pas als de wegen helemaal droog zijn, kan ik zwaar materiaal halen om mijn sculptuur hier weg te halen. Dat zal pas morgen of overmorgen zijn. Maar we zijn droog en veilig.”

Caroline Kamm, de partner van Herrera, op zijn kunstwerk, AxolotlBeeld RV

Wie al eens iets over Burning Man heeft gezien of gelezen, weet dat het een festival is dat je zo niet mag noemen. Het is ‘een tijdelijke gemeenschap’. Alle optredens, kunst en vermaak is door de bezoekers zelf binnengebracht en georganiseerd. Die betalen 533 euro voor 9 dagen festival - sorry, tijdelijke gemeenschap. Eet- en drankstandjes zijn er niet op de playa, want zo heet het terrein: je moet zelfvoorzienend zijn. Dat maakt het extra uitdagend om het einde van dit evenement enkele dagen uit te stellen voor de tienduizenden festivalgangers - sorry: burners.

“In de zes edities van Burning Man waar ik bij was, heb ik zulke regenval maar een keer meegemaakt, maar dat was bij aanvang van het festival”, zegt Sophie Brouhon, een 51-jarige Brusselse. In het verleden zetelde ze nog in het Brussels Parlement voor sp.a, maar nu is ze vrijwillig contactpersoon voor Burning Man in België.

“Toen, in 2014, konden we het terrein niet op door de regenval, waardoor het evenement korter duurde. Nu zitten die bezoekers aan het einde van het festival, en zijn ze misschien al door hun voedsel- en watervoorraad heen. Dat is toch een ander verhaal.”

Burning Man hult zich vaak in mysteriën, wat de aantrekkingskracht voor een stuk verklaart. De modderpoel die de bezoekers gijzelt, is niet per definitie slechte reclame, als ze kan bijdragen tot de mythische status van het ‘festival’.

Het is elk jaar een kleine stad die herrijst in de woestijn, en in theorie ook weer verdwijnt, want niemand mag iets achterlaten. De mythische status van Burning Man zorgde dit jaar voor enkele foutieve berichten. Zo gonsde het dat er in die zondvloed ebola was uitgebroken, maar dat bleek een hoax. Er viel dit jaar een dode tijdens het evenement, maar die is niet toe te schrijven aan de regenval, zoals eerder verscheen, aldus de autoriteiten van Nevada.

Ook al moet iedereen zelfvoorzienend zijn, Sophie Brouhon weerlegt dat dit betekent dat iedereen op zichzelf is aangewezen in deze noodtoestand. “Er is dan wel geen festivalprogrammatie, maar al 34 jaar weten de organisatoren toch 80.000 man te ontvangen voor een week in de woestijn. Er zijn protocollen als brand of watersnood uitbreekt.”

Via de ‘Wet Playa Survival Guide’, een pagina op de website van Burning Man, houdt de organisatie de bezoekers op de hoogte. Maar het aangekondigde vertrek op die site, namelijk maandagochtend, was alweer uitgesteld tot maandagmiddag plaatselijke tijd, zo communiceerde de organisatie op X, het vroegere Twitter. Het riep op om de Burning Man Radio te volgen.

Velen zijn al te voet vertrokken, zoals ook dj Diplo, een jaarlijkse gast, die samen met de bekende komiek Chris Rock door de modder trok.

Adblock test (Why?)

続きを読みます https://news.google.com/rss/articles/CBMiiAFodHRwczovL3d3dy5kZW1vcmdlbi5iZS9uaWV1d3MvdGllbmR1aXplbmRlbi12YXN0LWluLW1vZGRlci1vcC1idXJuaW5nLW1hbi1tYWFyLWRlemUtYmVsZy1tYWFsdC1lci1uaWV0LW9tLXdlLXppdHRlbi1oaWVyLWdvZWR-YjhmZGZkY2Yv0gEA?oc=5