Op de VRT is het boek van ex-collega Sigrid Spruyt sinds gisteren gespreksonderwerp nummer één. Niet omdat het zo goed zou zijn, wel omdat niemand begrijpt wat Spruyt bezielt om tien jaar na haar vertrek zo uit te halen. “Ze klaagt aan dat de media te veel het conflict opzoeken, maar ze doet net hetzelfde.”
Bronstige bonobo, Bunzing, Pastoor, Machiavelli, Kloon,... In Dagboek van een anker krijgen de VRT-journalisten uit de tijd van Sigrid Spruyt weinig flatterende bijnamen. Het boek is een lange afrekening ...
0 件のコメント:
コメントを投稿