17.286.122 euro. Dat monsterbedrag werd er dit jaar ingezameld tijdens ‘De Warmste Week’, een absoluut record. De drie presentatoren, Eva De Roo, Michèle Cuvelier en Otto-Jan Ham, zijn onder de indruk van het geld, maar nog meer van alle acties die zij de afgelopen week hebben zien passeren.
Wat doet dat, plots zo’n monsterbedrag voorgeschoteld krijgen?
Eva De Roo: “Het is een fenomenaal bedrag, maar in de eerste plaats gaat het hier over mensen. Op een week tijd hebben we zo veel liefde, zo veel emoties over ons heen gekregen. Ik heb na De Warmste Week altijd een paar dagen nodig om te beseffen wat er over me heen is gekomen. Ieder jaar nemen de acties toe. Dat gaat van de ene dorpsactie naar een klein meisje dat haar haren laat knippen voor het goede doel. Die kleine dingen wegen nadien even zwaar door als zo’n monsterbedrag dat we nu te zien kregen. Al die mensen zijn hier maanden mee bezig geweest. Deze week is voor hen het orgelpunt.”
Ieder jaar neemt het eindbedrag toe, maar nu maakt Music For Life een sprong van liefst zeven miljoen.
De Roo: “Dat is zot, absoluut. Maar de aanwezigheid neemt ook toe. Er zijn nog meer mensen, nog meer acties, betere ideeën. Dat vind ik straf: het wordt alleen maar grootser. Vlaanderen kan dus nog warmer worden dan het eigenlijk al was.”
Michèle, ik hoorde je net zeggen dat je twee dagen nodig zal hebben om te bekomen.
MichèleCuvelier: “Nee, dat zal wel iets langer duren, denk ik. (lacht) Mijn stem zal hopelijk overmorgen weer normaal klinken, maar emotioneel? Geen idee hoe lang het zal duren om dit ten volle te beseffen. Ik zit in een rare ‘state of mind’. Ik vat nog niet wat ’n week ik achter de rug heb. De verhalen die we hebben gehoord, de mensen die zo veel hebben gegeven aan ons, … We hebben zo veel te horen gekregen, en dat hakt erin. Maar we ontvangen dat met alle liefde. Het moet nu even bezinken.”
Is het verslavend, deel uitmaken van zo’n project?
Cuvelier: “Ik ga het absoluut missen.”
De Roo: “Ik ben vooral blij dat ik morgenvroeg niet rimpelig wakker word en na een half uur al voor honderden mensen een ochtendblok moet gaan presenteren. (lacht) Dat hoort erbij, maar we moeten de mensen dat ook geen twee weken laten doorstaan.”
Otto-Jan Ham: “Klopt, de radio wordt daar niet mooier van. (lacht) Je stem gaat achteruit, je verliest concentratie, en het is simpelweg enorm slopend. Maar het is een soort van roes. We gaan thuiskomen met een soort post-scoutskampgevoel. We werkten hier met een gigantisch team, en wij drie zijn de gelukkigen die ons gezicht daaraan mochten lenen. Wij mochten schitteren, terwijl zo veel mensen het zware werk deden. Mensen komen bij ons en zien ons als de biechtvaders van deze week. Maar wij zijn niet meer dan een radartje in een grote machine. Hier wordt zo hard gewerkt. Dat is een heerlijk gevoel. Ons ga je dus niet horen klagen, want er is niemand die zo gesoigneerd werd als wij drie deze week. En ik ga vooral dat missen. Maar straks ga ik vooral genieten van een warme douche en een goed bed.”
De Roo: “De Warmste Week draait nooit rond de drie presentatoren. Mensen komen vaak vragen of het een beetje met ons gaat. Maar natúúrlijk gaat het supergoed met ons. Het zijn de mensen die ziek zijn of iemand verloren hebben die het doen. Zij zijn de helden.”
Ham: “Er zijn twee kanten aan Music For Life. Het deel dat je een week lang ziet en hoort op radio en tv. En het deel dat nooit stilvalt. Ik heb gemerkt dat veel mensen hier het hele jaar door aan werken. De mooiste verhalen komen uit het publiek, bij de mensen die door tijdsgebrek niet bij ons op het podium geraken, maar toch een prachtige cheque willen komen afgeven. En zij hebben ook verhalen die me van mijn sokken blazen.”
De Roo: “Morgen beginnen mensen al aan de voorbereiding van Music For Life 2019. Letterlijk. Dat is waanzin.”
Otto-Jan, enkele weken geleden grapte je dat het eigenlijk allemaal om jou zou draaien. Daar denk je nu anders over, neem ik aan.
Ham: “Nee nee, het was de grote show Otto-Jan, toch? (lacht)”
Cuvelier: “Even eerlijk, Otto-Jan: je bent veranderd als mens, he? We hebben je zelfs zien dansen.”
Ham: “Ik had me vooraf voorgenomen om niet te dansen en niet te huilen. Dansen heb ik wel gedaan, huilen heb ik nipt kunnen vermijden.”
De Roo: “Hij heeft ons wel beloofd om het komende jaar niet meer te dansen. Het werd té ongemakkelijk om naar te kijken.”
Ham: “Even serieus: ik ben superblijk dat ik dit met deze twee dames heb mogen beleven. Ik had het met niemand anders kunnen of willen doen. En dat meen ik.”
De Roo: “Zie je wel dat hij veranderd is?”
0 件のコメント:
コメントを投稿