Na een gezellige week aan zee bij haar familie keerden Mieke Adam (45) en haar dochtertje vrijdagavond met de trein terug naar huis in Deinze. Ze hadden gehoopt op een rustige rit zonder problemen. Maar na de aankondiging dat de trein op een ander spoor zou aankomen, sloeg de sfeer om. Mieke, die ongeneeslijk ziek is en een zware koffer bij zich had, vroeg een personeelslid om een handje te helpen om de trappen op te raken. “Maar zij haalde haar schouders op en draaide zich om.”
Vrijdagavond, 19.50 uur in het station van De Panne. Mieke Adam (45) en haar dochtertje stonden op het perron te wachten op de trein naar Deinze. Ze hadden er een gezellig weekje bij familie aan zee opzitten, waar haar roots liggen, en gingen zoals zo vaak met het openbaar vervoer weer naar huis.
“Maar dit keer liep het helemaal mis”, zegt Mieke Adam aan onze redactie. “Normaal vertrekt de trein vanop perron 1, waar je geen trappen hoeft te nemen om bij de trein te raken. Ideaal, aangezien ik een zware koffer bij me had en mijn mama er voor een keer niet bij was om me te helpen.”
“Je haalde je schouders op en draaide je om”
Maar opeens weerklonk de melding dat de trein zou vertrekken op perron 3. Een medewerkster van de vervoersmaatschappij NMBS kwam alle reizigers daarover inlichten.
“Ik ging meteen naar haar toe om te vragen of er een andere manier was om daar te raken. Met die zware koffer zou het me amper lukken om alleen de trappen af en op te gaan”, zegt Mieke. “Maar ze keek me aan en zei neen. Ze voegde er aan toe dat “er in Gent toch ook trappen zijn”, waarop ik antwoordde dat ik naar Deinze moest, waar er een lift ter beschikking is. Toen ik haar vroeg of er iemand anders me kon helpen, haalde ze haar schouders op en zei ze dat ik “maar moest wachten op de volgende trein op perron 1”. Toen draaide ze zich om en begon ze met anderen te praten.”
Ongeneeslijk ziek
Gefrustreerd kroop Mieke in de pen om een bericht te schrijven op haar Facebookpagina. Met meer dan 1.300 delingen is haar verhaal inmiddels wijdverspreid. Want wat de medewerkster van NMBS niet wist, is dat Mieke al lange tijd ernstig ziek is. In november 2017 werd een melanoom gevonden. Inmiddels zijn er uitzaaiingen naar haar hersenen. Genezen van de kanker kan ze niet meer, zo omschrijft ze onder meer op haar blog.
“En net dat zorgde voor mijn frustratie”, klinkt het. “Het is niet meteen mijn bedoeling om de NMBS met de vinger te wijzen. Maar waarom zou je niet helpen als iemand je nadrukkelijk om hulp vraagt? Het heeft mij tien minuten gekost om trap per trap de koffer omlaag en omhoog te tillen. Al mijn energie was op en ik had de tranen in de ogen. Als iemand om hulp vraagt, heeft dat misschien wel een reden. Sommige mensen die ziek zijn, willen dat niet altijd hoeven te zeggen. Waarom kunnen we niet gewoon hoffelijk zijn als iemand iets vraagt, als iemand hulp nodig heeft?”
"We zullen deze zaak verder onderzoeken", zegt woordvoerder Dimitri Temmerman van de NMBS. "Voor ons staat de reiziger altijd centraal."
続きを読みます https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190420_04342970
0 件のコメント:
コメントを投稿