Bellen metEline Bergmans
Vanaf vandaag is de driedelige docuserie Het proces dat niemand wou te bekijken op Streamz. In de reeks komen acht vrouwen die televisiemaker Bart De Pauw beschuldigden van grensoverschrijdend gedrag uitgebreid aan het woord. Onze journaliste Eline Bergmans, die het proces voor De Morgen volgde, keek naar de docuserie. ‘De vrouwen wilden hun verhaal weer in eigen handen nemen.’
Wat vond je de meest opmerkelijke passage in Het proces dat niemand wou?
Eline Bergmans: “Het is moeilijk om één passage te kiezen, maar na die acht getuigenissen wordt heel duidelijk welke impact deze zaak op het leven van de vrouwen heeft gehad. Als Maaike Cafmeyer zegt dat haar familie gebroken is, voel je als kijker bijna haar pijn. Op een bepaald moment leest Lize Feryn de berichten voor waarin mensen schrijven dat ze walgelijk en laf is en dat ze nooit meer naar een serie zullen kijken waarin ze meespeelt. Ze toont dan ook een brief die mensen in haar brievenbus hebben geduwd waarop in fluoroze letters staat: ‘9 seuten, 9 kleine kinderen’. Of Ella-June Henrard die, gekleed in een overall, vertelt dat ze sinds de zaak-De Pauw nooit meer vrouwelijke kleding draagt om naar een set te gaan. Dat toont allemaal hoe diep het gedrag van De Pauw hen heeft geraakt.”
Lees ook:
‘Al onze families zijn gebroken’: vrouwen in proces-De Pauw nemen het woord
Deze docureeks werd tot het laatste moment geheimgehouden. Wat is daar volgens jou de redenering of strategie achter?
“De vrouwen hebben de afgelopen jaren heel wat over zich heen gekregen en wilden hun verhaal weer in eigen handen nemen. In de driedelige docu krijgen alle vrouwen – ook de vrouwen voor wie De Pauw niet veroordeeld is – uitgebreid de tijd om te vertellen wat er in hun ogen is gebeurd. Ze wilden heel graag zelf de controle houden, daarom moesten de journalisten die vooraf de docu konden bekijken ook een geheimhoudingsovereenkomst ondertekenen en wilde Woestijnvis vooraf lezen wat we zouden schrijven.
“Uit de getuigenissen van de vrouwen blijkt ook hun angst voor de reguliere media. ‘Ik vond het heel intimiderend dat ik op het proces journalisten achter mij hoorde tikken’, zegt Ella-June Henrard in de docu. ‘Maar op een bepaald moment moet je dat loslaten en hopen dat pers ook inziet welk spel Bart De Pauw probeert te spelen.’”
Zit je nog met prangende vragen na het bekijken van de docu?
“Op het proces is de zaak tot in het kleinste detail besproken en in de documentaire vertellen de vrouwen uitgebreid hoe zij alles hebben beleefd. Ik denk niet dat er nog veel vragen overblijven, maar op een dag zou ik wel graag eens een open en eerlijk gesprek voeren met Bart De Pauw over hoe hij hier nu op terugkijkt.”
Heeft De Pauw al gereageerd?
“Ik heb zijn advocaten gebeld, maar ze wilden niet reageren. Toen Bart De Pauw begin deze maand aankondigde dat hij geen hoger beroep zou aantekenen, schreef hij in een persbericht dat hij de rust nu belangrijker vindt dan het juridische gevecht. Allicht wil hij het juridische gevecht niet vervangen door een mediaoorlog. Maar het staat buiten kijf dat die docu hard moet aankomen bij De Pauw. We mogen niet vergeten dat hij ook acht keer is vrijgesproken en dat ook die vrouwen in de documentaire uitgebreid hun zegje kunnen doen.”
0 件のコメント:
コメントを投稿