Loesje lijkt springlevend in de videoclip die haar ouders lieten maken bij het aan hun dochtertje opgedragen liedje Eenhoorn. Naast het in februari verongelukte 7-jarige meisje zelf, zijn ook haar intussen een jaar oudere klasgenootjes van de Burgemeester Marnixschool, zus Ella en mama Nathalie te zien. Ondanks de sobere productie levert dat aangrijpende beelden op.
LEES OOK. Koen Wauters zingt liedje voor verongelukte Loes (7): “Geen seconde getwijfeld”
Het verhaal van het liedje Eenhoorn is bekend. Getroffen door het leed dat André de Laat en Nathalie Joossens in februari overkwam nadat ze hun dochtertje waren verloren onder de wielen van een aanhangwagen, schreef lotgenoot Guillaume Van der Stighelen een mooie tekst over Loesje, met haar lievelingsknuffel als metafoor. Guillaume kon zich als geen ander inleven in het drama. Ook zijn eigen zoon Matti overleed tien jaar geleden, na een banale val.
De taalvirtuoos en GvA-columnist schoof zijn weemoedige, maar ook hoopgevende woorden over het meisje door naar mede-Grungblaver en vriend Jean Bosco Safari, die ze op muziek zette. Het liedje werd gespeeld op de begrafenis van Loes en eind oktober opgenomen voor de cd vol liedjes die haar papa liet maken als permanent aandenken aan Loes en uit dank voor al wie met hen heeft meegeleefd.
De cd wordt op 18 december voorgesteld in De Kaekelaar in Schoten, maar de videoclip is nu al klaar. De clip werd gemaakt door de met papa André bevriende en ervaren documentairemaker Filip Huygens. Hij werkte onder meer vaak voor Rudi Vranckx (Canvas).
Slow motion
Koen Wauters en Jean Bosco Safari (achtergrond) zingen de tekst in. — © RR
“We hebben Koen Wauters en Jean Bosco Safari, die de tekst ook hebben ingezongen voor de cd, gevraagd om nog even samen te komen. Filip heeft hen heel sober in beeld gebracht in zijn kenmerkende slowmotionstijl”, toont papa André zich opgetogen over het eindresultaat. “Haar klasgenootjes hebben we op een woensdagnamiddag verzameld in hun vertrouwde school. Ze klauteren onder meer op het klimtoestel, waarop ook ons Loes zo graag zotte kuren uithaalde. De eenhoornknuffel is er altijd bij. Zo zijn alle vriendjes gedurende vier minuten herenigd.”
Loes is dankzij flarden homevideo ook zelf nadrukkelijk in beeld: huppelend, dansend en met haar fonkelende blauwe oogjes recht in de camera lachend. Dat is even slikken, ook voor uw reporter. Een andere keer gaat ze met grote zus Ella en haar mama vrolijk op en neer op de wip in een speeltuin. Emotioneel is de scène van twee vriendinnetjes die, met hun eenhoorn in de hand, Loesje uitwuiven in een plas water, waarin de rimpeling haar aanwezigheid suggereert.
Ook de klasgenootjes van Loes spelen mee in de ‘Eenhoorn-clip. — © RR
Heftig
Is het niet te heftig om die beelden als ouders te bekijken? “De eerste keren kwamen hard binnen”, getuigt André. “De op zich al mooie muziek en emoties die daarin liggen, worden door de beelden versterkt. Maar ik vind het, onder meer door het gebruik van geen te felle natuurlijke kleuren, heel gepast. Het is goed dat Loes herinnerd wordt zoals ze was. Dat mag iedereen zien. Het is zelfs hartverwarmend.”
“Ik ga de clip op onze Voor Loes- website en mijn YouTube-kanaal zetten in de hoop dat hij zijn weg vindt via sociale media of wie weet een televisiezender. Ik ben maker Filip, die dit geheel belangeloos voor ons heeft gedaan, enorm dankbaar.”
Filip Huygens, de cameraman en documentairemaker die de clip belangeloos voor de ouders van Loesje maakte, hier samen met zijn vaste klankman Maarten Leemans. — © jaa
0 件のコメント:
コメントを投稿