Koen De Bouw (rechts) met de hele volwassen cast van ‘Twee zomers’.
Tot dusver reageerde nog niemand van de makers of acteurs van Twee zomers expliciet op de kritiek die sommigen uiten op de Eén-reeks. Die zou te makkelijk voorbijgaan aan het leed van de slachtoffers. Koen De Bouw deed dat donderdag wel op Radio 1. Hij kreeg zelf te maken met misbruik: “Je kunt ons moeilijk beschuldigen niet betrokken te zijn bij de inhoud en de wijze waarop het verhaal verteld wordt.”
Jo De Ruyck
LEES OOK. Verkrachtingsscène in ‘Twee zomers’ doet debat oplaaien
Dat de kwestie voor Koen De Bouw (57) gevoelig ligt, werd donderdagochtend al meteen duidelijk tijdens De winter van, een Radio1-programma van Evert Venema. Venema had het met Vlaanderens topacteur over de keuze van zijn rollen en De Bouw vertelde dat hij er niet zozeer naar op zoek ging, maar dat de rollen hém vonden, “om de een of andere reden”. Gevraagd waarom Twee zomers op zijn pad kwam, werd het even stil, waarna hij vervolgde: “Ik weet dat zelfs heel goed. Maar daar wil ik eigenlijk niet over praten.”
Iets later in het gesprek ging De Bouw daar alsnog op in, toen de controverse aan bod kwam. Volgens sommigen toonde de reeks te veel begrip voor de daders, omdat de reeks te sterk vanuit hun standpunt wordt benaderd. Steen des aanstoots daarbij was de scène waarin de groepsverkrachting expliciet toont hoe de dronken jongeren afwisselend toekijken, filmen en meedoen. De Bouw is het niet eens met de kritiek: “Er wordt geen oordeel geveld over de daders, dat roepen ze over zichzelf af, al is dat (voor een tv-kijkend publiek, red.) misschien wat moeilijk leesbaar”.
Onttrokken aan dader
Verdergaand met de schrikwekkend hoge cijfers rond misbruik – “30 procent bij de jongens” – vertelde De Bouw dat zowel acteurs als actrices “van hun gezelschap” te maken kregen met misbruik. “Ok, ik zal het dan toch maar zeggen: ik ook in mijn jonge jaren. Dat was een reden om dit scenario te aanvaarden. Ik heb daar ook wel wat over te zeggen. Je kunt ons moeilijk beschuldigen van niet betrokken te zijn bij de inhoud (van ‘Twee zomers’, red.) en de wijze waarop het verhaal wordt verteld.”
Op onze vraag wenst Koen De Bouw daar niet verder op in te gaan, maar op Radio 1 gaf hij dit nog mee: “Gelukkig heb ik me 45 jaar geleden onttrokken aan de invloed van de dader. Als je de dader niet meer toestaat enige invloed op je uit te oefenen, kan je je permitteren weer te ademen en kan je je verhaal weer vertellen. Over de manier waarop en de vorm waarin kun je discussiëren. Dat is een kwestie van smaak. Maar dat het moest verteld worden, is zeker.”
0 件のコメント:
コメントを投稿