De Ierse zangeres Sinéad O'Connor is overleden op 56-jarige leeftijd. Ze zal voor velen altijd met de wereldhit "Nothing compares 2 U" uit 1990 vereenzelvigd worden. Maar ze haalde ook vaak de media met controversiële uitspraken, excentriek gedrag en haar psychologische problemen.
De Ierse singer-songwriter Sinéad O'Connor is overleden op 56-jarige leeftijd. Het is nog onduidelijk hoe ze om het leven kwam. Haar dood komt er anderhalf jaar na de zelfdoding van haar 17-jarige zoon Shane.
De familie van de zangeres bevestigt haar overlijden in een emotioneel statement. "Het is met grote spijt en verdriet dat we het overlijden van onze geliefde Sinéad melden. Haar familie en vrienden zijn diep geraakt en vragen in deze moeilijke tijd om privacy."
Vorige week nog tweette O'Connor over hoe moeilijk ze het had met de dood van haar 17-jarige zoon. "Sinds zijn overlijden leef ik als een ondood nachtwezen. Hij was de liefde van mijn leven, het licht van mijn ziel. Ik voel me verloren zonder hem."
De "Nothing compares 2 U"-zangeres liet eerder deze maand nog op sociale media weten dat ze terug naar Londen was verhuisd om haar nieuwe album af te maken. Ook deelde O'Connor dat ze hoopte op tournee te kunnen gaan, door onder meer Europa en de Verenigde Staten. Vorig jaar annuleerde de zangeres haar tournee na de dood van haar zoon Shane.
Moeilijke jeugd
O'Connor heeft een moeilijke jeugd. Wanneer ze 8 is, gaan haar ouders uit elkaar. O'Connor blijft eerst bij haar moeder wonen, maar trekt na 4 jaar bij haar intussen hertrouwde vader in. Volgens O'Connor, de middelste van 5 kinderen, worden de drie oudste kinderen bij haar moeder emotioneel en fysiek mishandeld. In haar song "Fire on Babylon" zal ze later over de gevolgen van dit misbruik zingen.
Op haar 15e wordt O'Connor, na enkele gevallen van winkeldiefstal en omdat ze spijbelt, in een strenge tuchtschool, een Magdalene asylum, geplaatst. Daar ontdekt ze haar muzikaal talent. Later komt ze terecht op een kostschool in Waterford, waar de regels minder strikt zijn. Met de hulp van haar leraar Iers neemt ze een demo op.
In 1984, ze is dan 17, leert ze Colm Farrelly kennen. Samen richten ze de band Ton Ton Macoute op en verhuizen ze naar Dublin. O'Connor stopt met studeren. Hun sound is geïnspireerd door verschillende genres uit de wereldmuziek. Op 10 februari 1985 sterft haar moeder in een auto-ongeval.
O'Connor produceert debuutalbum
O'Connor verhuist midden jaren 80 naar Londen en tekent bij Ensign Records een platencontract. Ze neemt "Heroine" op voor de soundtrack van de film "Captive". Ze schreef het samen met U2-gitarist The Edge.
Door strubbelingen in de studio met producer Mick Glossop produceert O'Connor, amper 20, uiteindelijk zelf haar debuutalbum "The lion and the cobra" (1987). Tijdens de opnames raakt ze zwanger. Sessiedrummer John Reynolds is de vader van haar eerste kind, Jake.
Haar debuut "The lion and the cobra" met daarop "Mandinka" wordt enthousiast onthaald. Ook "Troy" komt uit als single.
"Nothing compares 2 U"
In 1990 komt haar tweede album "I do not want what I haven't got" uit. O'Connor wordt een internationale ster. Ze krijgt veel lof voor haar typerende stem en originele songs. Ook haar kaalgeschoren hoofd valt op. Op dit album staat haar doorbraakhit "Nothing compares 2 U", een song van de hand van Prince.
De clip bestaat grotendeels uit een close shot van het gezicht van O'Connor. Met de clip wint ze de MTV Award voor video van het jaar. Het nummer belandt op nummer 1 in verschillende landen. Ze wint de Grammy voor beste alternatieve performance, maar komt haar prijs niet ophalen. O'Connor wil zo protesteren tegen de commerciële geest van de Grammy Awards.
O'Connor heeft in die periode een kortstondige relatie met Red Hot Chili Peppers-frontman Anthony Kiedis die daarover later het nummer "I could have lied" schrijft dat terug te vinden is op het album "Blood sugar sex magik". In 1991 krijgt de zangeres van het muziektijdschrift Rolling Stone de titel Artist of the Year.
Foto van de paus
Nadat ze negen jaar haar tijd verdeeld heeft tussen Londen en Los Angeles keert ze in 1992 terug naar Dublin om in de buurt van haar zus te wonen en zich op de opvoeding van haar intussen 6-jarige zoon Jake te focussen. Het album "Am I not your girl?" komt uit.
In datzelfde jaar verscheurt ze een foto van paus Johannes Paulus II tijdens een live-uitzending van de Amerikaanse tv-show "Saturday night live" terwijl ze hem "de echte vijand" noemt. Ze was uitgenodigd om een a-capella-versie van "War" van Bob Marley te zingen. "Saturday night live" had vooraf geen idee van de plannen van O'Connor. Toch blijft O'Connor zichzelf katholiek noemen. "Het gaat me niet om de man, maar om het instituut dat hij voorstelt", zegt ze.
In 1994 komt het album "Universal mother" uit, met daarop de singles "Fire on Babylon" (over de gevolgen van het misbruik van haar moeder) en "Famine". In 1995 gaat ze op tournee in de Lollapalooza-carrousel, maar ze haakt af wanneer ze opnieuw zwanger is. Na een uitgebreid gevecht met de Ierse journalist John Waters over het hoederecht over hun dochter Roisin, onderneemt ze een zelfmoordpoging in 1999.
Niet veel later wordt ze door Michael Cox van een dissidente katholieke groep in Ierland tot priester gewijd. Om die reden wordt ze door de rooms-katholieke kerk geëxcommuniceerd.
Psychologische problemen
In de jaren 2000 zijn de hoogdagen van de carrière van O'Connor helemaal voorbij, al brengt ze in 2000 wel nog het album "Faith & courage" uit. In 2003 kondigt ze aan de muziek te verlaten, maar dat "pensioen" duurt niet lang. In 2005 verschijnt nog het album "Throw down your arms", een dubbel-cd met reggaenummers.
In 2007 laat O'Connor in de "Oprah Winfrey Show" weten dat ze enkele jaren eerder de diagnose bipolaire stoornis had gekregen en daardoor zelfmoordneigingen kreeg. "Medicatie heeft me geholpen om meer evenwicht te vinden, maar het blijft work in progress", zei ze toen.
In 2012 en 2014 brengt ze nog twee platen uit die relatief lovend onthaald worden: "How about I be me (and you be you?)" en "I'm not bossy, I'm the boss".
In 2012 annuleert ze een wereldtournee na een "ernstige zenuwinzinking". In november 2015 laat ze via Facebook weten dat ze een overdosis heeft genomen in een hotelkamer in Ierland. Ze wordt gezond en wel teruggevonden. Haar familie laat haar Facebookpagina offline halen.
In mei 2016 is O'Connor opnieuw even vermist. Ze wordt vrij snel teruggevonden en plaatst achteraf opnieuw een zeer emotionele post op Facebook, gericht aan John Reynolds, de vader van haar zoon Jake en haar familie.
In 2018 kondigt de zangeres aan dat ze zich bekeerd heeft tot de islam en dat ze voortaan door het leven gaat als Shuhada' Davitt.
In 2021 bracht ze haar autobiografie "Rememberings" uit waarin ze vertelt over haar moeilijke jeugd en het pad dat ze nadien heeft afgelegd.
Kinderen en huwelijken
Sinéad O'Connor heeft vier kinderen: Jake (met John Reynolds), Roisin (met de Ierse journalist John Waters), Yeshua Francis Neil (met Frank Bonadio) en Shane (met muzikant Donal Lunny), die vorig jaar op 17-jarige leeftijd is overleden.
Ze trouwt ook vier keer, met John Reynolds, met de Britse journalist Nick Sommerlad, met medewerker Steve Cooney (2010-2011) en met de Ierse therapeut Barry Herridge (2011).
In maart 2015 kondigt ze aan dat ze een eerste keer grootmoeder zal worden. Lia, de vriendin van haar zoon Jake, bevalt op 18 juli 2015 van een zoon.
Begin 2022 stapt haar zoon Shane uit het leven. Het verlies grijpt de zangeres zo aan dat ze zich laat opnemen in het ziekenhuis. Op Twitter post ze het bericht: "Ik ben verloren zonder mijn kind en ik haat mezelf."
Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de site www.zelfmoord1813.be.
0 件のコメント:
コメントを投稿