In China swingt de populariteit van het genre van de 'microsoap' de pan uit. 94 procent van de Chinezen met een smartphone kijkt naar dit soort minidrama's. "De productiehuizen die dat nu aan de man brengen, worden stinkend rijk met dit soort verhaaltjes", weet Chinakenner bij VRT NWS Veerle de Vos. Ze legt uit wat er in de filmpjes te zien is en waarom ze zo geliefd zijn.
Heb jij al eens gehoord van 'microsoaps', de trend die heel wat Chinezen in zijn greep heeft? "Het zijn verticaal gefilmde, hele korte soaps die 2 tot maximaal 10 minuten duren", vertelt China-kenner Veerle de Vos in 'Nieuwe feiten' op Radio 1. Dat format is niet toevallig: zo is de soap makkelijk op een smartphone te bekijken.
"De Chinezen zijn nog meer dan wij aan hun smartphone gekluisterd", weet De Vos. "Je ziet daar typisch mensen naar kijken als ze op de metro staan, of tijdens de middagpauze op een bankje in het park. Het is een soort ontsnapping uit het dagelijkse bestaan."
Bekijk: de microsoap 'Here is my exclusive indulge' vertelt het liefdesverhaal van een rijke CEO en een 'arme' vrouw:
In tegenstelling tot wat je zou verwachten, is niet enkel de jongere generatie in de ban van de soaps. "94 procent van de Chinezen met een smartphone kijkt naar dit soort minidrama's. Bij een kwart van de Chinezen is zo'n minidrama consumeren zelfs het eerste wat ze ’s ochtends doen als ze hun telefoon aanzetten."
Moderne sprookjes en overspel
'Dit is mijn exclusieve verwennerij' of 'Het geheime leven van mijn man, de miljardair': het is maar een greep uit de klinkende titels die in het genre van de microsoap te vinden zijn. Die stroken met de inhoud die er te vinden is.
"Het zijn eigenlijk een soort moderne sprookjes. Heel vaak krijgen heel gewone mensen magische krachten", zegt De Vos. "Er zijn ook vaak terugkerende thema’s. Je hebt de rijke man die verliefd wordt op een arm meisje, zoals bij Assepoester, of de gemene stiefmoeder die naar doet tegen haar stiefdochter, zoals Sneeuwwitje." Ook overspel en tovenarij zijn populaire onderwerpen.
De productiehuizen die nu microsoaps verfilmen en aan de man brengen, worden stinkend rijk
Toch is er één constante in die chaos van thema's te vinden. "Alle soaps hebben een happy end. Dat wil zeggen de boosdoeners worden gestraft en de eerlijke, gewone mensen worden beloond. Eigenlijk exact zoals het niet gebeurt in de echte wereld."
Microbudget, maxiwinst
Dat je vaak dezelfde auto’s, huizen en acteurs ziet voorbijkomen, is geen toeval. "Het zijn minidrama’s, maar ze worden ook gedraaid met een minibudget. 20.000 euro maximum voor een hele serie. Die worden dan gefilmd in 2 weken." Een habbekrats, zeker als je weet dat zo’n serie soms wel 100 afleveringen heeft van enkele minuten lang.
Maar dat soort soaps brengt intussen wel miljoenen op, zegt De Vos. "Heel China is er intussen aan verslaafd. De productiehuizen die dat nu allemaal verfilmen en dan aan de man brengen, worden stinkend rijk met dit soort verhaaltjes." Betalen kan per aflevering of reeks. "Dat is dan vaak maar een paar euro's. Of je kan gratis kijken, maar dan heb je er natuurlijk een hoop reclame bij."
Beluister: China-kenner Veerle de Vos vertelt je in 'Nieuwe feiten' alles over de microsoap
China in de ban van 'microsoaps': "Mini-drama's met een mini-budget"
Er is ook al een speciale app, ReelShort, waar je de microsoaps kunt verslinden. Dat zit volgens De Vos ook in Amerika enorm in de lift. En het gaat zelfs nog een stap verder: "Ze zijn in Amerika nu al begonnen met zelf adaptaties maken, voor een eigen publiek."
"Je ziet tegelijkertijd dat de Amerikaanse films het absoluut niet goed meer doen in China. En nu omgekeerd zie je dan dit soort trends, TikTok en korte video-apps die hierheen komen. Misschien wel met inhoud die wij dan aanpassen aan het Westen, maar het zijn echt wel Chinese formats die hier ook onze markt veroveren."
Dat dergelijke korte en seriële formats het ook in België goed kunnen doen, werd bijvoorbeeld al bewezen door de jongerenreeks 'wtFOCK'.
Stationsromannetjes zonder censuur
Het korte format is niet de enige verklaring voor de populariteit. Daar zit ook de ontstaansgeschiedenis voor iets tussen. "Die filmpjes zijn eigenlijk een afgeleide van de Chinese webliteratuur, wat al jaren bestaat. Het zijn 'stationsromannetjes' waarvan elke dag 1 hoofdstuk of een paar bladzijden gepost worden en die mensen ook online lezen, op een smartphone of iPad of iets dergelijks."
"In tijden van sociale media en TikTok wordt lezen almaar minder populair. Wat er nu gebeurt, is dat ze eigenlijk die online stationsromannetjes aan het omzetten zijn naar video."
Door de immense populariteit van dit soort video's, is het oog van de Chinese censuur nu ook op dit soort formats gericht
"Ze ontsnappen ook deels aan de hele strenge censuur die hier geldt. In China kan je geen film uitbrengen voor daar 3 filmcommissies overheen zijn gegaan. Dit ontsnapt een beetje aan die controle. Dat merk je ook aan de plotlijnen, die niet altijd waterdicht zijn. Er is ook meer naakt dan op de Chinese televisie."
Al zou dat in de toekomst wel eens kunnen veranderen. "Door de immense populariteit van dit soort video's, is het oog van de Chinese censuur nu ook op dit soort formats gericht. Het zou kunnen dat daar ook wel een grote kuis wordt gehouden."
0 件のコメント:
コメントを投稿