PostuumTaylor Hawkins
Taylor Hawkins van Foo Fighters overleed dit weekend op 50-jarige leeftijd in Colombia. De charismatische drummer met de grootste parelmoeren glimlach in rock-’n-roll gaf helaas ook onderdak aan heel wat demonen onder zijn schedel. En de Amerikaanse farmaceutische industrie maakte daar onbeschroomd misbruik van.
Hij was een halve god achter zijn drumstel, maar als mens werd Taylor Hawkins niet dezelfde onsterfelijkheid toegekend. De drummer werd dit weekend mogelijk het elfendertigste slachtoffer van alle uitwassen die je met rock-’n-roll associeert. In het lichaam van de overleden drummer werden alleszins sporen van tien verschillende stoffen aangetroffen. Dat meldde de Colombiaanse procureur-generaal zaterdag in een tweet. Het gaat onder meer om thc (de werkzame stof in marihuana), antidepressiva, benzodiazepines en opiaten. Voor de leken onder de lezers: een hoop medicijnen die worden gebruikt tegen angst- en/of slaapproblemen.
Of deze middelen ook hebben geleid tot de dood van Hawkins wordt nader onderzocht. De wetsdokters blijven hun werk voortzetten “om de feiten die tot de dood van Hawkins geleid hebben volledig op te helderen”. Kort voor zijn dood had Hawkins wel geklaagd over een stekende pijn aan zijn borst. Een huisarts die ter plaatse kwam, heeft nog tevergeefs geprobeerd de drummer te reanimeren.
Lees ook
Het verslavende effect van pijnstillers: ‘Mijn dokter vond het normaal dat ik één keer per jaar ging afkicken’
Steeds meer Belgen nemen potentieel verslavende pijnstillers: ‘Je beseft niet dat je je lijf kapot maakt’
Hoe miljoenen mensen luisteren naar teksten over depressie, pijn en verdoving
Opiatencrisis kostte al honderdduizenden Amerikaanse levens − nu willen grote farmaceuten hun aandeel daarin afkopen
Sowieso kampte die al langer met verslavingsproblemen. Volgens het Colombiaanse magazine Semana was er – aldus niet nader genoemde autoriteiten – overigens ook heroïne in het lichaam van Hawkins aangetroffen. In 2001 lag Hawkins al eens twee weken in coma na een overdosis heroïne, nadat hij met psychologische problemen kampte. Verder had Hawkins volgens het tijdschrift een vergroot hart, dat niet bestand bleek tegen de middelen die in zijn lichaam zaten. Semana schrijft ook dat er een stof is gevonden in de hotelkamer van Hawkins die “vergelijkbaar is met cocaïne”. Voor alle duidelijkheid: die informatie is nog niét officieel bevestigd.
Fentanyl
Voorlopig blijft het dus gissen naar de precieze doodsoorzaak van de drummer. Maar de medicijnen in het rapport werpen alweer een flets en lelijk licht op een dubieuze farmaceutische industrie van Amerika, die schaamteloos misbruik maakt van verslavingsgevoelige patiënten. Hawkins is daarbij ook niet het eerste slachtoffer.
Tom Petty’s overdosis van fentanyl weerspiegelde bijvoorbeeld in veel opzichten de dood van Prince anderhalf jaar voordien. Prince slikte datzelfde medicijn ook terwijl hij last had van een heupblessure, allicht als gevolg van tientallen jaren aan intensieve en bestraffende liveoptredens. In het afgelopen decennium was fentanyl ook de voornaamste factor in een fatale overdosis van voormalig Wilco-gitarist Jay Bennett, 3 Doors Down-gitarist Matt Roberts en Slipknot-bassist Paul Gray.
Medicinale verslaving is een ziekte die Amerika al ruim een decennium onderuithaalt. In de hiphopwereld is de situatie zelfs nog iets meer prangend. Sinds de late jaren negentig gaat bijna 60 procent van de songs waarin naar drugs verwezen worden, niét over het spul dat je op straat koopt. Wél over voorgeschreven opioïde medicijnen. In november stierf rapper Lil Peep op 21-jarige leeftijd na het nemen van een combinatie van fentanyl en Xanax. “Dat spul is zo waanzinnig sterk”, zei Petty’s dochter Adria toen, terwijl ze een campagne lanceerde tegen fentanyl. “We willen echt niet dat dit iemand anders overkomt. Aan medicijnen kun je létterlijk sterven. We hebben geleerd dat dit het ergste gevoel is dat je kunt hebben: iemand verliezen van wie je houdt zonder goede reden.”
Opioïden hebben de muziekbusiness al tientallen jaren in hun greep. Codeïne en Percodan behoorden bijvoorbeeld tot de medicijnen die in het lichaam van Elvis Presley werden gevonden toen hij in 1977 stierf. Maar de opkomst van andere opiaten in de muziek is mogelijk geworteld in andere tendensen. Artiesten touren meer dan ooit tevoren, en de stress maar ook de fysieke last is zwaarder dan ooit. Veel van deze acts zijn op een leeftijd gekomen dat de fysieke druk te veel is geworden, of de langetermijneffecten van het leven op de weg te zwaar is geworden. Van het carpale tunnelsyndroom over slechte schouders tot lage rugpijn: de pijn wordt meestal onderdrukt door medicijnen. Artiesten als Bonnie Raitt en David Crosby, allebei van verslaving herstellende artiesten, vertelden al vaker hoe ingewikkeld het is om wonderlijk laat staan waardig ouder te worden in de muziekindustrie.
“De meeste muzikanten leven met kleine kwaaltjes, maar de grootste artiesten leven in pijn”, vertelde Sheila E. onlangs, die samen met Prince haar grootste successen scoorde. De fysieke triomfen van een Foo Fighters-concert, waarbij een energetische Hawkins naast frontman Dave Grohl bijna altijd de grootste blikvanger was, kostte hem wellicht heel wat jaren.
Werd Hawkins het slachtoffer van een industrie die verslaving in de hand werkt? Of bleek het om een ongelukkige combinatie van fysieke overdaad en verschillende drugs? Vermoedelijk spelen meerdere theorieën een rol. Sowieso is zijn dood een gargantuesk verlies voor de muziekindustrie. Stevie Nicks van Fleetwood Mac vatte Hawkins’ esprit gisteren nog perfect samen: “Taylor had een enorm hart en een glorieuze glimlach. Wanneer hij de kamer binnenkwam, keek iedereen op. En wanneer hij de kamer verliet, was iedereen verdrietig. Nu is iederéén verdrietig.”
0 件のコメント:
コメントを投稿