50 jaar Nicole en Hugo, 50 jaar onafscheidelijkheid: dat viert hét showbizzkoppel van Vlaanderen met een autobiografie. Een boek dat alle verhalen en al het sentiment bundelt. Een kostbaar goed voor het koppel, want stilaan vervagen alle herinneringen in het hoofd van Nicole. Naar aanleiding van het boek, mocht ook Cathérine Vandoorne voor Radio 2 aan tafel bij het koppel. Een gesprek over kostuums, cruises, maar evengoed over hun kwetsbaarheid en hun veerkracht.
"Goeiemorgen, morgen", dat is de titel van de biografie van Nicole en Hugo. Een biografie over "50 jaar onafscheidelijkheid", noemen ze het zelf. Nicole Van Palm en Hugo Verbraeken blikken er terug op hun leven en carrière, eentje van glitter en glamour, maar ook eentje van ziekte en verdriet. In de epiloog van het boek, schrijft Hugo dat het koppel kwetsbaar is. Ze kregen de boodschap dat de herinneringen in het hoofd van Nicole "voor altijd vager" zullen worden, "dat ze zullen verdwijnen in de nevelen van de voortschrijdende tijd".
Epiloog van "Goeiemorgen morgen", geschreven door Hugo
Vandaag, 11 november 2021, weent mijn hart. Want gisteren, op de dag dat ik vierenzeventig jaar werd, kreeg het gevoel dat al een tijd in mij – of beter gezegd in ons – sluimerde een naam. Gisteren, op de dag dat we vierden dat we samen weer wat ouder geworden waren, is ineens het onzegbare toch gezegd. Gisteren, op 10 november, werd duidelijk dat de herinneringen in het hoofd van Nicole voor altijd vager zullen worden, dat ze zullen verdwijnen in de nevelen van de voortschrijdende tijd. De wetenschap maakte gisteren duidelijk dat wat we eerder al aanvoelden werkelijkheid geworden is.
Cathérine Vandoorne kon voor Radio 2 op bezoek bij Nicole en Hugo, om samen te praten over het sentiment, de verhalen en de herinneringen die ook in de biografie worden vastgelegd. We lijsten enkele opmerkelijke fragmenten op en verwijzen voor het volledige interview graag door naar VRT NU.
"Een coup de foudre tot en met"
Het was in 1970 dat het iconische koppel werd gevormd. Hugo werkte in het jeugdtheater, maar toen hij even geen rol had, werd hij gevraagd om in te vallen als presentator voor de BRT-televisieshow "Sant in eigen land", een programma met Bob Benny. Tijdens de repetities loopt hij Nicole tegen het lijf, die gevraagd was als zangeres. Hugo kende Nicole wel, maar hij had haar nog nooit ontmoet. Eén ontmoeting was echter genoeg voor een ware "coup de foudre tot en met". Ook Nicole wist meteen "dit is het".
Als wij naar elkaar keken, dan zag je die liefde, die vonk
De kostuums
Wie aan Nicole en Hugo denkt, denkt aan "kostuums". Gekke kostuums. "Er was niemand die zo rondliep als wij. Dat wilden we ook. Nicole en Hugo zijn uniek. Wij hebben altijd dat idee gehad dat we moesten opvallen, met onze kostuums, met onze danspasjes en met onze samenzang. Dat was de sterke combinatie tussen ons. Wij hebben nooit aan onszelf gedacht, aan de persoon Hugo of aan de persoon Nicole. Wij hebben altijd gedacht als "Nicole en Hugo"."
Bewust kinderloos
Het kleinste hoofdstuk in het boek, gaat over het grootste verdriet in hun leven. Nicole en Hugo hebben bewust tien jaar gewacht om aan kinderen te beginnen. Na 10 jaar was Nicole toch plots zwanger. Een ongelukje, maar tegelijk een groot geluk. Toen Nicole ongeveer drie maanden zwanger was, hadden ze 's ochtends net hun ouders ingelicht. 's Avonds gingen ze optreden in "Het Witte Paard" in Blankenberge, waar ze het nieuws met het grote publiek wilden delen. Maar op het podium kreeg Nicole een miskraam. Ze verloren die avond hun kindje.
Nicole en Hugo hebben daarna lang gepraat, om uiteindelijk te beslissen om kinderloos te blijven. "We hebben bewust voor onze carrière gekozen", zegt Hugo.
Op het podium met de allergrootsten
Die carrière bracht hen naar alle uithoeken van de wereld. Ze traden op tussen de allergrootsten: Diana Ross, The Supremes, The Weather Girls. "Maar het straffe is dat wij nooit aan die mensen hebben gevraagd om samen op de foto te gaan. Zo hebben wij samen met Elton John gewerkt, in het casino van Knokke. Wij zaten in die show. En toch hebben we geen foto met hem. Wij zijn stommeriken geweest."
"We moeten samen doorgaan"
Op een van de cruises ontdekten ze dat Nicole borstkanker had. "De maandag ging ze binnen (in het ziekenhuis), de dinsdag werd ze geopereerd, de vrijdag mocht ze het ziekenhuis verlaten en de maandag daarop was ze alweer aan het repeteren", vat Hugo samen. "Ik was niet ziek, ik had geen pijn, ik had niks", vertelt Nicole. Maar na vijftien jaar kwam de kanker terug. "Een hele harde klap toen we dat te horen kregen. Het waren dezelfde borstkankercellen die zich verspreid hadden op haar botten. Daar heeft ze medicatie voor gekregen waar ze heel goed op reageerde. De kankercellen zijn opnieuw in slaap gevallen, maar er zijn klote nevenwerkingen van de medicatie die ze nu krijgt. En dat is iets waar we mee moeten leven."
Hugo geeft toe dat hij het er soms moeilijk mee heeft. Maar hij moet er zijn voor haar. "Ik zal er zijn voor haar. Tout court. We moeten samen doorgaan."
0 件のコメント:
コメントを投稿