AchtergrondVastgoedmarkt
Wat als het wensenlijstje voor een nieuwe woning de realiteit overstijgt? Dat is wat een koppel in Blind gekocht overkwam. Ze verdwenen daardoor uit het programma. Een nogal harde illustratie van de realitycheck waar elke koper door moet: wensen aftoetsen aan wat echt kan. Hoe doe je dat?
Het begon met een wensenlijst met 32 items. Mathias en Anoushka, twee deelnemers uit het programma Blind gekocht, zagen hun droomhuis groots - uitgerust met een loods voor werkgerief en met voldoende buitenruimte voor een bloemenheide bijvoorbeeld. Hoewel ze die wensenlijst uiteindelijk reduceerden naar vier items, lukt het de programmamakers niet om een geschikte woning te vinden. Dus besloot Blind gekocht om de deelname van Mathias en Anoushka stop te zetten - grotendeels tot opluchting van de twee deelnemers overigens.
De aftocht in het programma is de drastische versie van de onvermijdelijke en eindeloze tango tussen realisme en dromen waar elke aspirant-koper door moet: op zoek gaan naar een nieuwe woonst, met een verlanglijstje dat soms met pijn in het hart wordt ingekort, bijgeschaafd en aangepast. Het gaat om veel geld, en de beslissing heeft een gigantische impact op de rest van je leven. Het levert geen baksteen, maar een knoop in de maag op.
Hoe pak je dat dan het best aan, het rijmen van zo’n wensenlijstje aan de realiteit zonder compleet te blokkeren? Het is wellicht geruststellend om te weten dat zowat iedereen die beslist een woning te kopen, toegeeft dat het een proces van vallen en opstaan is. “We weten dat mensen over het algemeen beginnen met een ideaalbeeld van een droomhuis”, zegt professor P.J. Boelhouwer (TU Delft), die onderzoek deed naar onder andere woningkeuzeprocessen. “Als mensen actief beginnen met zoeken, dan wordt dat ideaalbeeld na verloop van tijd aangepast tot een aspiratiebeeld. Afhankelijk van of ze zich dan voldoende verdiepen in wat mogelijk is, passen ze dat beeld aan en komen ze tot een beslissing om ergens voor te gaan - of niet. Mensen die onvoldoende aanpassingen maken, blijven zitten met onrealiseerbare eisen. Daar raak je van gefrustreerd.”
Al die stappen doorlopen, is normaal. Het kan werken om voet bij stuk te houden en geduldig te blijven zoeken naar het droomhuis. Wie echter niet oplet, kan dat geduld ook zien omslaan in frustratie.
Afgekoelde markt
Al zitten de omstandigheden ook gewoon niet mee voor jonge kandidaat-kopers. Professor Boelhouwer ziet “de mogelijkheden kleiner worden”. “Decennialang is de welvaart enkel gestegen”, zegt hij. “Nu zie je dat omkeren: mensen bouwen kleiner, de prijzen stijgen en de krapte op de markt neemt toe. Terwijl jarenlang het idee heeft geleefd dat kinderen zich altijd verbeteren tegenover hun ouders. Nu lopen we echter tegen onze grenzen aan. Ook dat speelt mee in de frustraties van mensen.”
Wat dat betreft, heeft Bart Van Opstal, woordvoerder van de Federatie van het Notariaat, goed en slecht nieuws voor kandidaat-kopers. “Het goede nieuws is de actuele marktsituatie”, zegt hij. “Er is in de eerste drie maanden van dit jaar minder gekocht en verkocht. Panden blijven ook langer te koop staan. De rush op vastgoed - en de bijbehorende stress - die we tijdens corona zagen, is afgenomen. Dat betekent ook dat de onderhandelingsmarge voor kandidaat-kopers is toegenomen.”
Het slechte nieuws is dan weer dat een huis of appartement kopen er niet goedkoper op is geworden - integendeel. “Vooral de kostprijs van hypothecaire kredieten is enorm toegenomen”, zegt Van Opstal. “Dus kan je met een bepaald budget plots ‘minder’ kopen. Dat wil ook zeggen dat kandidaat-kopers wellicht bepaalde zaken van hun verlanglijstje zullen moeten schrappen.”
Verruim de blik
Hoe ervaren vastgoedmakelaars dat proces waar kandidaat-kopers door moeten? “Vaak zijn dat emotionele beslissingen”, zegt Elise Van Schil, van het Antwerpse makelaarsbureau Ugly. “Onze bedoeling is om mensen daarin te begeleiden en te doen nadenken.”
“Dat is niet gemakkelijk, zeker als het vastloopt op een bepaald budget”, zegt ook makelaar Steven Plompen van Copandi Vastgoed. “Ik probeer vooral eerlijk te zijn. Door mensen te zeggen dat we wel iets zullen vinden, maar bijvoorbeeld niet in de regio waar ze zich op richten of in het segment van nieuwbouwpanden. Ik kan moeilijk zeggen: ‘We wachten even en het komt wel goed.’ Neen, prijzen zullen enkel stijgen.”
Zelf probeert Plompen kandidaat-kopers die een nieuwbouwappartement willen te wijzen op alternatieven. “Mik bijvoorbeeld op een pand dat niet uit de jaren zestig stamt, maar zo’n twintig jaar oud is”, zegt hij. Hoewel dat vaak betekent dat er gerenoveerd moet worden, is de kans volgens hem groter om een goede deal te sluiten in dat - vaak over het hoofd gekeken, aldus Plompen - segment van de markt.
Bied je mensen zo een realistisch perspectief, zijn ze meestal wel geneigd dat te overwegen. “Je zou bijvoorbeeld verwachten dat een van de belangrijkste elementen op het verlanglijstje van mensen de locatie van de nieuwe woning is”, zegt Van Schil. “Dat lijkt te verschuiven.” Met haar kantoor Ugly bieden ze vaak woningen in de rand rond Antwerpen te koop aan. “Veel kandidaat-kopers zeggen ons dat ze eerst in Zurenborg of Berchem zochten. Tot ze merken hoeveel meer ze kunnen krijgen voor dezelfde prijs met hetzelfde budget, louter door enkele kilometers verderop te zoeken.”
0 件のコメント:
コメントを投稿