Op 1 november had het cruiseschip van Life at Sea Cruises vanuit het Turkse Istanbul moeten uitvaren voor een reis van minstens drie jaar langs zeven continenten, 140 landen en 382 havens. Die datum werd een eerste keer uitgesteld naar 11 november, en later nog eens naar 30 november. Maar op 17 november, minder dan twee weken voor vertrek, kregen de aanstaande passagiers te horen dat het schip nooit zou uitvaren. Er was namelijk geen schip.
Na een wekenlange radiostilte heeft Life at Sea Cruises moeten toegeven dat het een deal waaraan het werkte om een schip van de rederij AIDA Cruises, de AIDAaura, maar niet rond kreeg. Op 16 november kondigde een andere rederij, Celestyal Cruises, dat zíj de AIDAaura op de kop hadden getikt. Pogingen om in allerijl een ander schip aan te schaffen, slaagden niet en dus vallen alle plannen in het water.
Verdrietig en boos
Dat nieuws is een zware dobber voor veel van de aspirant-passagiers, die samen al 111 kajuiten hadden gereserveerd, want de meesten hadden vele tienduizenden dollars neergelegd voor hun avontuur. Dat Life at Sea Cruises dat geld wil terugbetalen (weliswaar in maandelijkse schijven) en de kosten voor de terugreis van Istanbul naar huis op zich wil nemen, is een schrale troost, aangezien een deel van de reizigers geen woning meer heeft om naar terug te keren. Die verkochten ze immers om hun reis te kunnen betalen.
“Er zijn op dit moment heel veel mensen die nergens heen kunnen, en sommigen hebben hun geld nodig om zelfs maar ergens te geraken. Dit is niet goed”, zegt een passagier tegen CNN. “Ik ben heel verdrietig en boos. Ik voel me verloren”, getuigt een andere. “Ik dacht dat ik de komende drie jaar een buitengewoon leven zou leiden, en nu heb ik niets.” “Bedrog”, “verraad” en “in de steek gelaten” zijn woorden die meermaals te horen zijn.
(Lees verder onder de foto)
Het belangrijkste doelpubliek voor de reis waren gepensioneerden met flink wat spaargeld. (Themabeeld) — © Getty Images
Een verblijf op het schip kostte minstens 36.000 euro per persoon per jaar, alle maaltijden, schoonmaakkosten en zelfs gezondheidszorg inbegrepen. Individuele reizigers betaalden 85 procent extra omdat ze een kajuit in hun eentje innamen. Dat lijkt (en ís) veel geld, maar Life at Sea Cruises zette de reis wel in de markt als een kans om op een betaalbare manier de wereld te zien gedurende een langere periode. Bovendien is een huis of appartement huren in grootsteden als New York of Londen dikwijls nog duurder dan een verblijf op het schip. Reizigers mochten zelf kiezen waar en wanneer ze aan boord gingen, zolang ze maar voor drie jaar boekten. En wie het daarna nog niet beu was, kon zijn reis verlengen met nog eens drie jaar. Zo ver komt het dus allemaal niet.
Blijven zoeken
Verrassend genoeg kwam Kendra Holmes, die pas was opgestapt als CEO van Life at Sea Cruises, en tegenwoordig voor concurrent HLC Cruises werkt, met een nieuw aanbod voor de gedupeerde reizigers. Als 60 of 70 van hen zouden overstappen naar HLC, zei Holmes, zou zij in de eerste week van december “iets op gang zouden kunnen brengen”. De reizigers zouden dan drie à vier maanden op cruise kunnen terwijl HLC op zoek ging naar een permanent schip. 72 uur later trok de directie van HLC dat aanbod alweer in.
De klanten van Life at Sea Cruises hebben inmiddels meer luchtkastelen dan cruiseschepen van dichtbij gezien, maar helemaal verloren is hun droom nog niet. Het moederbedrijf boven Life at Sea Cruises zegt te blijven hopen dat het een geschikt schip kan vinden en een nieuwe reis kan plannen.
続きを読みます https://news.google.com/rss/articles/CBMiMmh0dHBzOi8vd3d3Lm5pZXV3c2JsYWQuYmUvY250L2RtZjIwMjMxMTI0Xzk1NzE0ODky0gEA?oc=5
0 件のコメント:
コメントを投稿