Alle speurders zaten op één lijn, en die was nog juist ook. Die stem, dat moest Jan Van Looveren (54) zijn. “Ik voelde aan alles dat het genoeg was geweest. Alle speurders zaten juist en ook mijn omgeving had ondertussen wel door dat ik Minotaurus was. Ik had het niet langer kunnen trekken. Al vind ik het gek dat zo veel mensen mijn stem herkenden. Dat had ik nooit gedacht.”
Teleurgestelde kinderen
“Ze vroegen me ook voor het eerste seizoen, maar toen paste dat echt niet in mijn agenda. Mijn kinderen waren toen zeer teleurgesteld”, zegt Van Looveren. “Nu het wel kon, ben ik meteen op de kar gesprongen. Programma’s als ‘The masked singer’ moet je niet ‘kapotdenken’. Je moet er gewoon voor gaan. Ik heb me rot geamuseerd.”
“De kinderen weten het nog steeds niet. Ze waren me wel echt op het spoor. Maar ik blijf dan snoeihard en onbeleefd ontkennen. Dan zeg ik: ‘Goh, ik vind het heel erg dat jullie zo teleurgesteld zullen zijn, maar ik ben het écht niet. Nooit doe ik aan zo’n onnozel programma mee!’ Toch bleven ze voet bij stuk houden, tot er werd aangekondigd dat we in het Sportpaleis zouden optreden. Toen zei mijn dochter: ‘Nu geloof ik wel dat jij het niet bent. Jij zou echt niet voor het Sportpaleis optreden.’ Ik ben dus echt heel benieuwd naar hun reactie bij de bekendmaking.”
Claustrofobie
En het pak? Was dat ook voor Van Looveren een marteling? “Heel erg. Ik heb last van claustrofobie. Toen ik voor het eerst het masker opzette, moest het meteen weer af. Dat was paniek. Ik heb een plakker over mijn neusvleugels gekregen, zoals vroeger in het voetbal, om meer zuurstof te krijgen.”
Flexen als een echte bodybuilder, zonder de koprol
Toch was Van Looveren meteen verkocht toen hij de Minotaurus zag. “Ja, ik vond het heel graaf. Het is heel indrukwekkend en ik kon mijn bodybuidingmoves er ook wel voor gebruiken. Jens (Dendoncker, red.) een beetje bang maken, een kort sprintje trekken en de spieren ‘flexen’... Ik was eens van plan met het pak een koprol te maken, want ik heb ook wat gevechtssport gedaan, maar dat hebben ze me toch afgeraden. De horens zouden zomaar kunnen stukgaan.”
Van de Joeri tot Bumbalu
Van Looveren wist zijn rol als half mens, half stier helemaal naar zijn hand – of was het naar zijn hoef? – te zetten. Hij kent dan ook wat van verkleedpartijen. “Vroeger speelde ik ‘de Joeri’ in ‘Tragger Hippy’ en Bumbalu (het vriendje van kinderclown Bumba, red.) in dezelfde periode. Toen stond ik de ene avond als Bumbalu in het Sportpaleis, waarna ik de volgende dag een acte de présence deed als ‘de’ Joeri. Als acteur kruip je dan ook meteen in de huid van zulke personages, en dat is heel fijn.”
“Nee, ik ga Helmut niet opbellen om sorry te zeggen”
Iemand die wat minder tevreden was met de beurt van Minotaurus, was Helmut Lotti. In interviews liet hij weten dat hij het beu was dat mensen hém verdachten. “Ach”, zegt Van Looveren daarover. “Dat komt nu eenmaal kijken bij het spel. Ik ken Helmut niet persoonlijk, maar ik ben zeker dat het een fijne man is, die ik toch een goede raad wil geven. Trek het je niet aan! Je kan geen fan zijn van het programma of het wat onnozel vinden, maar leg het dan gewoon naast je neer. Ik ga geen sorry zeggen voor de overlast. Al wil ik wel gerust eens een koffietje met hem gaan drinken!” (lacht)
De bühne is trouwens nog niet veilig voor het stevige stemgeluid van Van Looveren. “In ‘Loslaten’, mijn eerste solovoorstelling in het theater, zing ik ook. Al wil ik mezelf niet te hard op de borst slaan: de reacties zijn fijn. Met die show gaan we het Capitole tijdens de Gentse Feesten proberen vullen. Dat is al meteen 1.600 man!” Ook met Dirk Cassiers gaat hij zingend de planken op. “Dirk is een goede vriend die bovendien nog veel beter zingt dan ik. We trekken onze smokings aan en zijn we de Ratpak. We zingen dan crooners, maar steken ook nieuwere nummers in een jazzjasje.”
0 件のコメント:
コメントを投稿