DM ZaptWie zoekt die wint
Jan Debackere zet de blik op oneindig. Vandaag: Wie zoekt die wint.
Voor geld danst de beer, en breekt de mens met veel plezier ook zijn huis af. Een andere conclusie kan je moeilijk trekken na het bekijken van Wie zoekt die wint. Kussens worden verscheurd, behang afgetrokken, alles uit de kasten gezwierd, zelfs de wc-pot wordt in stukken geslagen. En dat allemaal in de hoop er enkele honderden euro’s in aan te treffen.
VTM zond begin september al een proefaflevering uit van Wie zoekt die wint, vooral met als doel om mensen te overtuigen om zich in te schrijven voor het programma; 1800 gezinnen deden dat uiteindelijk. Een leuke proever, meen ik me te herinneren: andere mensen hun huis zien slopen bleek goede televisie op te leveren. Een herinnering die vertekend is door de tijd? Als je in het openingsshot Jens Dendoncker in schapenkostuum ziet opduiken in een kudde schapen, vrees je ervoor, maar het blijkt uiteindelijk toch te kloppen. De echte start van het programma bevestigt het goede van die proefaflevering; de soms wat flauwe moppen van Dendoncker neem je er met de glimlach bij.
Het is met een vreemd gevoel van plezier dat je kijkt naar hoe mensen tot het uiterste gaan om toch maar dat geld te vinden. Niets is nog heilig, alles moet eraan geloven. Die wc-pot dus – een andere dan de pot die het gezin normaal bezigt, mocht u inzitten over hun dagelijkse behoeften –, het plafond, de voorraadkast... Alles is verdacht. De makers hebben ook wel wat moeite gedaan om het geld op de meest onzinnige plaatsen te verstoppen. Met drie zijn ze, onder wie comedian en klusser Henk Rijckaert, die daarvoor zorgen. Soms wat banaal – een kamer vol ballonnen –, gelukkig even vaak ook met wat inventievere vondsten. Dat bijna driekwart van de bankbiljetten uiteindelijk niet gevonden wordt, toont de moeilijkheid. Al heeft VTM er ook alle baat bij om het de deelnemers zo moeilijk mogelijk te maken, en niet al te veel geld weg te geven.
Wie zoekt die vindt is amusante televisie, al zou het nog leuker zijn als niet alles tot in den treure uitgerokken wordt. De proefaflevering duurde een stuk minder lang dan wat er nu op tv komt – goed voor extra reclame wellicht –, maar de extra minuten komen het programma niet ten goede. De semiserieuze commentaren van de gezinsleden op wat ze nu wel en niet vernietigden en hun zoektocht is vaak nogal potsierlijk. De hulplijnen, met onder anderen de bijna onvermijdelijke Julie Van den Steen die tien minuten komt meezoeken, voegt ook weinig extra’s toe aan een prima format. Less is more, ook op televisie.
Het zal het deelnemende gezin wellicht worst wezen. Een halfuurtje hun huis overhoop halen leverde hen uiteindelijk 28.200 euro op, geld dat ze willen uitgeven aan een hond en een mancave begot.
Wie zoekt die wint, elke zaterdag op VTM en op VTM Go.
0 件のコメント:
コメントを投稿