Zaterdag op televisie, maar de finale werd bijna een jaar geleden reeds ingeblikt. Van tien deelnemers ging het in één ruk naar de ultieme winnaar van het zesde seizoen. “Ik heb goed gezwegen, veel mensen gaan schrikken”, lacht William. “Al was het ook tof om met een geheim rond te lopen. Ik vroeg geregeld aan vrienden hoe ver ze dachten dat ik zou geraken. Ik deed beter dan velen dachten.” (lacht)
Joeri, tweelingbroer van de vorige Homo universalis-winnaar Jordi, werd achtste. “Een geducht tegenstander. Hij viel louter af omdat het een proef was waarbij je gewoon geluk moest hebben”, zegt William. “Joeri werd wel een vriend. Hij mag zeker eens mee op reis.”
LEES OOK. ‘Homo universalis’ gaat internationaal met remakes in Nederland, Vietnam en Verenigd Koninkrijk
Ook steeds opvallender: het zijn altijd jonge kerels die deze wedstrijd winnen. “Klopt, maar dit jaar was het wel nipt toen ik het tegen Anke opnam. In die finale leek het game over voor mij, het ging alle richtingen uit. Het laatste stuk, waarin we met ballen balanceerden, zag er makkelijker uit dan het was. Je moest rekening houden met de afstand, de hoogte, het gat in het midden van de plank… Ik besliste om eerst de moeilijkste balletjes voor mijn rekening te nemen, Anke de makkelijkste. Dat gaf haar een voorsprong, wat bij mij de stress deed toegeven.”
Met pijltjes de juiste ballonnen doorprikken. — © vrt
Altijd content
Zoals deelnemer Arthur in de finale aangaf: je wilt niet zover geraken en dan tiende worden. “Ja, maar met een tweede plaats was ik ook tevreden. Het had het einde van de wereld niet geweest”, zegt William. “De zenuwen kwamen pas op het einde. Het duurde enkele uren voor de finale kon opgenomen worden, dan begint de druk door je hoofd te spoken.”
Deze behendigheidsproef was lastiger dan je denkt. — © vrt
De honderd opdrachten hebben William zeventien dagen gekost. “Waar ik geen tijd voor had. Ik was geselecteerd, maar de opnamedagen bleken vooral in het weekend tijdens de zomer waren. Niet ideaal, want ik ben dj en moest de nacht ervoor altijd draaien. Ik twijfelde, maar wat had ik te verliezen? Met weinig slaap, soms maar een uur, en de hulp van energiedrankjes begon ik eraan. De goesting om mee te doen is de reden dat ik het heb volgehouden.”
Was het ooit kantje boord? “De eerste zestig opdrachten verliepen vlot. Dan was de groep zo uitgedund, dat ik besefte dat ik moest oppassen. Potentiële winnaars vielen af. Toen kwam de echte focus. Maar ik had het geluk aan mijn kant.”
De ontlading is enorm. — © vrt
De overwinning kostte veel zweet. Zo moesten de kandidaten in de laatste aflevering zo veel mogelijk vijzen uitdraaien. Bij William droop het zweet eraf. “Maar dat kwam ook omdat ik net diep was gegaan voor een andere fysieke opdracht”, lacht hij. “Gelukkig had ik een droog hemd bij.”
LEES OOK. De eigen ‘Homo Universalis’ van Ketnet: “Er zijn al veel tranen gevloeid”
DJ
In de finale kon William reclame maken voor zijn dj-carrière. “Die al zeventien jaar loopt. Een uit de hand gelopen hobby die mijn hoofdberoep werd. Toen ik voor ingenieur studeerde, draaide ik al muziek. Aanvankelijk combineerde ik het dj’en met een job, maar de liefde voor de muziek werd te groot.”
Het mooiste bordje in de lucht houden. — © vrt
De zomer is druk voor William met festivals, openluchtevenementen en apero-times. “Ik ben elk weekend bezig. Elders in het jaar draai ik vaak voor studenten tijdens de week.” William trad als dj Double-U al op tijdens Sunrise Festival en Tomorrowland. “Ik deed ook een tour in China met Eugene, een 86-jarige entertainer die je ook in Homo universalis zag. Vorig jaar stond ik voor het eerst in het Sportpaleis, een heuse life goal. En dan dit spel winnen, dat stond ook op de bucketlist.”
Als dj zweept hij met gemak het publiek op. — © Flor Mertens
De eindwinst bij Homo universalis levert zoals vanouds een jaar reizen op. “Dat nu kan gaan beginnen. Ik sloot tijdens de opnames een pact met ons kliekske: Jens, Robbe, Joeri en Tessy. Als één van ons won, zou die de anderen trakteren op een reis. Jens duwde me vlak na de overwinning een contract onder de neus dat ik met plezier tekende. Weldra vliegen we al naar Sofia (Bulgarije). Een nonkel van me woont en werkt in Qatar, die mag mij ook verwachten.”
Tenslotte nog dit: “Walter Grootaers (commentaarstem in ‘Homo universalis’, red.) mag zich aan een remix van De Kreuners verwachten. Samen met collega-dj Dimitri Wouters ben ik hier al aan begonnen.”
続きを読みます https://news.google.com/rss/articles/CBMiMmh0dHBzOi8vd3d3Lm5pZXV3c2JsYWQuYmUvY250L2RtZjIwMjQwNjA4Xzk3NDg2NjYz0gEA?oc=5
0 件のコメント:
コメントを投稿